Region Bordeaux dostarcza miłośnikom win produkty o najróżnorodniejszym poziomie cenowym. O ile te dostępne na masową skalę w supermarketach i dyskontach są najczęściej niewiele warte, o tyle w sklepach specjalistycznych można dostać ciekawe wina już w cenach nieco wyższych.
Château L’Heyrisson Frank’s Reserve Bordeaux 2017 to kolejny rocznik wina opisanego przeze mnie tutaj. Podobny jest zestaw szczepów w tym winie, identyczny czas dojrzewania w beczkach. Wino nieco różni się od poprzednika – aromaty w zapachu nieco bardziej emanują wiśnia niż czarną porzeczką, silne są aromaty wanilii i skóry. W smaku wino dojrzale, zrównoważone, wcale nie pokazujące, że rocznikowo jest jeszcze stosunkowo świeże. Tylko może taniny jeszcze pokazują swoją moc na finiszu tego wina, co oznacza, ze kilka lat spędzonych w butelce w piwniczce pozwoliłoby temu winu mocniej się zintegrować.
Wino dobre. Otrzymane do degustacji ze Składu Wina Fort Okęcie/winnice.eu.
W trakcie moich spotkań z winiarzami z Francji wątek jakości wina z poszczególnych lat jest bardzo często poruszany. Chętnie więc pytam ich o oceny poszczególnych roczników i bardzo często dostaję z lekka różniące się, ale ogólnie całkiem zgodne informacje. W przypadku roku 2015 i winiarzy z Doliny Rodanu te opinie były zawsze jednolite – rok znakomity.
Dlatego z takim zadowoleniem przyjąłem szansę degustacji wina właśnie z tego rocznika od producenta, który staje się coraz bardziej znany również w Polsce. Podstawową wersję opisałem wcześniej tutaj, teraz nadszedł czas na wersję reserva. Wino ma klasyczny kolor ciemnej czerwieni z pięknym, z głębokim, niezwykłym połyskiem. W zapachu dominują nuty czerwonych owoców, delikatnie pieprzu i drewna. Ten pieprz w zapachu zapewne wynikał z faktu, że w tym winie dominuje szczep syrah. Zaś nuty drewniane przypominają o tym, że w Dolinie Rodanu winiarze też wykorzystują dębowe beczki, ale o większych rozmiarach niż barrique w Bordeaux, a samo wino inaczej dojrzewa.
W smaku wino daje bardzo przyjemny balans między owocowością i kwasowością. Do tego drobne taniny, które wraz z pieprznym finiszem dopełniają to wino. To naprawdę wino bardzo przyjemne w piciu i nawet osoby nie znające się specjalnie na winie doceniały jego elegancję i jakość.
Wino serwowane do klasycznych polskich dań: befsztyka tatarskiego i pieczonego w papryce kurczaka odnalazło się znakomicie. I z niby prostych dań zrobiła się uczta.
Wino bardzo dobre. Wino dostępne w Skład Wina Fort Okęcie/winnice.eu.
Kolacje blogerskie organizowane wspólnie przez blogerów winnych i foodowych mają niezwykły potencjał łączenia potraw i wina według standardowych, a czasem niestandardowych zasad food pairingu. Są również znakomitą okazją zapoznania się z nowymi winami, których struktury smaku i aromatu zazwyczaj wcześniej nie były znane, a łączenie ich z potrawami może stanowić formę wyzwania, zabawy, albo jednego i drugiego. Taka kolacja łącząca potrawy z winami z Vignerons Ardéchois miała miejsce w ostatnią sobotę z udziałem przedstawiciela Powinowatych (www.powinowaci.pl) oraz Dominiki Bień – autorki bloga Nóż i Widelec
Vignerons Ardéchois to spółdzielnia z mniej znanego winiarsko regionu Ardèche. A szkoda, bo region leżący na pograniczu Côtes du Rhône może zaooferować coś więcej niż tylko proste wina do codziennej konsumpcji (bo i takie posiada). Wykorzystując zbocza Masywu Centralnego na wydzielonych działkach uprawy winnej latorośli dają wina o wyższych parametrach jakościowych od win codziennych, które mogą trafiać na stoły przy okazji uroczystych spotkań. Kilka z takich win trafiło do degustacji na wieczór blogerski.
Les Vignerons Ardéchois Terre d’Amandier Chardonnay 2016
Les Vignerons Ardéchois Terre d’Amandier Chardonnay 2016
Chardonnay to znany na świecie szczep winny, bardzo popularny w tej części Francji. Jego światowa kariera przyniosła nie tylko rozpropagowanie tego szczepu, ale również zróżnicowanie na wiele wersji win – od lekkich, świeżych i stosunkowo prostych, po złożone, mogące leżakować latami; – od win ze stalowych tanków emanujących świeżością i owocowością po wina z silnymi akcentami dojrzewania w beczce, charakterystycznych dla win z Kalifornii, czy szerzej z Nowego Świata.
Les Vignerons Ardéchois Terre d’Amandier Chardonnay 2016 to wino, które częściowo dojrzewało w dębowych beczkach. Wino zdecydowanie powinno być dekantowane, gdyż ciekawie zmienia się od stosunkowo prostego wina zaraz po otwarciu, po bardziej złożone już w kieliszku.
Dość jasne w kolorze w zapachu prezentuje lekkie nuty owocowe, kwiatowe, nuty tostów, nieco wanilli i mięty. W smaku elegancki balans między owcowością i kwasowością łączy te nuty z długim, mineralnym smakiem. Mineralność ślicznie współgra z kwasowością do serwowanego dania.
A do tego wina pojawiła się sałatka caprese, a raczej wariacja na jej temat, gdzie obok kuleczek mozarelli, żółtego pomidora, koktajlowych pomidorków, pesto z bazylii oraz przypraw pojawiły się między innymi orzeszki pinii – intensywnie podbijające smak potrawy. Zarówno serek, jak i pomidory znakomicie współgrały z białym winem dając wspaniały przykład połączenia w nowoczesnej kuchnii włoskiej rodem przystawki z francuskim winem.
Całość wypadła znakomicie, ale Les Vignerons Ardéchois Terre d’Amandier Chardonnay 2016 czerpiąc z tradycji francuskiego winiarstwa pokazuje jak współczesne białe wino może nieść aromatów i smaków, przy jednoczesnym balansie i pewnym wysublimowaniu.
Côtes du Vivarais Grande Cuvée Rosé 2016
Côtes du Vivarais Grande Cuvée Rosé 2016
Zbyt często różowe wina są traktowane jedynie jako wersja aperitifu lub w wersji półsłodkiej jako wino deserowe. Współczesne wina różowe znajdują swoje miejsca na stołach na równi z winami białymi czy czerwonymi. Szczególnie w gorącym letnim okresie warto łączyć je z potrawami.
Côtes du Vivarais to południowa część regionu Ardèche z charakterystycznymi kamieniami pokrywającymi glebę. Mają one świetny wpływa na uprawy – w czasie gorących godzin chronią przed palącym słońcem, w czasie chłodniejszych oddają nagromadzoną energię. Rosną tam obok winorośli drzewa oliwne oraz skalne dęby.
Côtes du Vivarais Grande Cuvée Rosé 2016 to wino ze szczepów grenache i syrah. W odróżnieniu od win z nieodległego Côtes de Provence wino ma mocny, różowy kolor. W zapachu wino niezwykle ekspresyjne – silne nuty owocowe dojrzałych brzoskwiń, zaś w smaku zaskakująco gładkie, choć podbite niezłą kwasowością z długim smakiem i lekko pieprznym finałem. Wino wprawdzie można zastosować jako aperitif, ale w mojej opinii zdecydowanie lepsze do łączenia z potrawami.
Côtes du Vivarais Grande Cuvée Rosé 2016 z baba ganoush
Baba ganush – tu w wersji z bakłażana, pasty tahini i czosnku (co oczywiste), ale i soku z granatów, udekorowane owococami granatów.
To danie bardziej kojarzące się z kuchnią arabską, serwowane z opieczonymi kawałkami bagietki, znakomicie połączyło się z tym winem różowym. To pyszna i prosta kombinacja na upalne dni, np. jako lunch czy lekka przekąska.
Côtes du Vivarais Grande Cuvée Red 2016
Côtes du Vivarais Grande Cuvée Red 2016
Côtes du Vivarais Grande Cuvée Red 2016 wygląda trochę jak starszy brat rose – te same geny (grenache i syrah), ten sam region, ale już wino całkiem inne. Silny wiśniowy kolor pokazuje głębię tego wina. W zapachu dominują nuty czerwonych owoców, lukrecji i przypraw. Warto więc nieco wino zdekantować, bo na poczatku pojawia się lekki alkohol, który na szczęście po jakimś czasie ulatuje. Zastępują go nuty kokosu i cynamonu. W smaku wino niezwykle eleganckie i zaskakująco lekkie – ładna owocowość czerwonych owoców w połączeniu w kwasowością i drobnymi taninami. Długie, z klasycznym pieprznym finiszem syrah. Ale mimo wszystko wino łagodne, no i ta elegancja…
Wprawdzie w sposób naturalny wino takie łączy się z lokalnym, prowansalskim gulaszem czy serami w trakcie obiadu daniem towarzyszącym temu winu był kolejny produkt o korzeniach kuchni arabskiej – jagnięce kofty z ziołowym kuskusem. To kotleciki z mielonej jagnięciny, ze świężą miętą, kuminem i kolendrą. Wonne kwałki mięsa są pieczone lub grillowane, serwowane razem z ziołowym kuskus i tzatzikami.
To niezwykle ciekawe połączenie, bo wprawdzie jagnięcina znakomicie czuje sie z winami ze szczepu syrah, ale za to Grande Cuvée Red było dużo pełniejsze i bardziej złożone od prostego, pasterskiego syrah. Niemniej tu potrawa znalazła znakomitego towarzysza – danie i wino znakomicie uzupełniały się łącząc smaki i aromaty. Zdecydowanie najlepsza para tego wieczoru.
Ardèche Mûrier Merlot 2016
Czy Merlot już jest passe? Chyba jednak nie i to wino jest jego najlepszym przykładem. Pochodzi z okolic miejscowości Cruzières i pokazuje charakter szczepu. Głęboki, ciemno fioletowy kolor kojarzy się z siłą i koncentracją. W zapachu nuty ciemnych owoców – głównie czarnej porzeczki – oraz wanilli. W smaku mocne, skoncetrowane wino, z przyjemną owocowością ciemnych owoców, niezłą kwasowością i dużą ilością drobnych tanin. Niezła integracja – całości daje poczucie mocnego wina.
Wino było serwowane do deseru – musu czekoladowego z kruszonką i cantucci. To świetne połączenie pod warunkiem, że mus będzie z gorzkiej czekolady, a wino będzie o mocnej strukturze. Taka kombinacja jest nie tylko bardzo ciekawa – jest również bardzo smaczna.
Wina z Vignerons Ardéchois znakomicie sprawdziły się do nowoczesnej kuchni łączącej elementy kuchni śródziemnomorskiej. Wysublimowane i dobrze ułożone wina stanowią znakomite towarzystwo do potraw bazujących na prostych, znanych przepisach, często o arabskich korzeniach, ale rozwiniętych i potraktowanych autorsko. Możemy mieć nadzieję, że wina te wkrótce będa dostępne w Polsce w Skład Wina Fort Okęcie.
Julio Cezar Sobrino, ambasador win hiszpańskich w Polsce, zawsze przywoływał cztery główne kategorie win hiszpańskich: joven, roble, crianza i reserva. Na pytanie, która z nich jest najlepsza odpowiadał: każda ma inny styl, trudno je porównywać.
Na targach Food Expo 2018 degustując wino Hepok Mostar Vranac stwierdziłem, że wino musiało dojrzewać w stalowych tankach. Zaniepokojony producent spytał, czy to źle? Nie, odpowiedziałem, taki styl ma to wino.
Traf chciał, że następnego dnia miałem okazję zdegustować wino z przeciwstawnej szali winiarskiej. Wino, w którego wytworzeniu dojrzewanie w beczce miało olbrzymie znaczenie. Wręcz więcej – to właśnie dojrzewanie w beczce dało temu winu odpowiedni styl. A zatem:
Château L’Heyrisson Frank’s Reserve Bordeaux 2016 to wino z regionu Entre-Deux-Mers, czyli tej części Bordeaux, która leży w widłach rzek Garonne i Dordogne. Wino spędziło 12 miesięcy dojrzewając w beczkach, co dla wszystkich potrafiących w miarę liczyć miesiące powinno dać informację, że dopiero co zostało zabutelkowane. A zatem świeżaczek. Tylko to wino okazało się nad wyraz dojrzałe…
Dla tych, ktorzy obawiają się kolejnego, “przebeczkowanego” Bordeaux dobra informacja – winemaker odrobił swoją lekcję. Wino o głębokiej ciemnej barwie daje na wstępie z lekka wycofane aromaty czarnej porzeczki i wiśni, które z czasem się znakomicie rozwijają. Do tego dochodzi silna nuta wanilii – jest ona wyraźna, acz nie dominująca. Daje przyjemną, wręcz urokliwą kombinację zapachów z owocem. Na koniec pojawiają się lekkie nuty leśne.
W smaku powtarzają się owoce, które przechodzą w niezłą kwasowość, zaś finał to miękkie garbniki. Całość jest już ułożona, praktycznie gotowa do picia. Mimo tak młodego wina. Wino naprawdę zaskakująco zaokrąglone w smaku i mocno zniewalające w zapachu.
Wino miałem okazję degustować do karkówki z grilla, gdzie sprawdziło się znakomicie. Tym bardziej, że mięso było odpowiednio potraktowane przyprawami z miodem.
Wino dobre. Otrzymane do degustacji ze Składu Wina Fort Okęcie/winnice.eu.
Ardéche to region Francji leżący nieco na uboczu znanego wszystkim miłośnikom wina Côtes du Rhône. Położony nad rzekami Rodan i Ardéche jest postrzegany głównie jako kierunek turystyczny, ze względu na park narodowy Monts d’Ardèche. Ale jest to również obszar tradycyjnych upraw winnej latorośli, notowanych od czasów rzymskich, zaś bliskość rzek i zbocza Masywu Centralnego dają ciekawe możliwości produkcji wina.
Vignerons Ardéchois to spółdzielnia winiarska, która powstała na początku XX wieku i dziś obejmuje ponad 6,5 tys ha upraw winnej latorośli. Skala niebagatelna, a wina produkowane przez tę spółdzielnie są zróżnicowane – od podstawowych win na codzień, aż po wina z mniejszych parceli, wydzielonych do specjalnych upraw Tam liczy się głównie jakość, a nie ilość produkowanego wina.
Vignerons Ardéchois Frigoule Syrah 2015 to wino powstałe właśnie z wydzielonej parceli. Dodając do lokalnego terroir rygorstyczną selekcję gron w procesie produkcji otrzymano wino bardzo interesujące. Mimo swojej młodości – wino nawet w kolorze pokazuje silne nuty granatowe – jest to zdecydowanie wino już gotowe do picia. W zapachu domiują nuty pieprzne i ziołowe – gałka muszkatułowa, migdały, tytoń. Nuty owocowe zmierzają w kierunku ciemnych, leśnych owoców. W smaku wino bardzo przyjemne – nadal na wstępie pojawiają się nuty owocow leśnych – zaraz potem przyjemna średnia kwasowość i klasyczny finisz syrah z miękkimi taninami i ostrą papryczaną końcówką. Ta końcowka mówi nam: Serwuj jedzenie! I rzeczywiście – to wino zdecydowanie gastronomiczne, do pieczonej kaczki, może wieprzowiny. Miłośnicy warzyw połączą je z grillowanymi warzywami – papryką, pomidorem, cukinią z czosnkiem – zaś miłośnicy serów z serami średnio dojrzałymi i twardymi, humusem, pitą lub chlebkiem gruzińskim. No i oliwki, rzecz jasna. Wino ewidentnie przypomina syrah z Doliny Rodanu, trochę jak dalszy kuzyn, ale wcale nie przez to gorszy.
Wino degustowałem do potraw azjatyckich i sprawdziło się średnio. Z tym winem raczej powinno iść się w kierunku nieco cięższych, choc nie za ciężkich potraw – pieczonej szynki czy udek kaczych. Naprawdę warto przemyśleć towarzystwo średnio dojrzałych serów – wino stanie się wtedy naprawdę świetnym zwieńczeniem letniej kolacji.
Wino dobre. Dostępne w Skład Wina Fort Okęcie/winnice.eu.
Nie wiem jak u innych, ale w tym roku różowe wino staje się moim wyborem na lato. Ten sam róż, dotychczas pogardliwie traktowany jako wino “środka”, co to jeszcze nie czerwone, ale już nie białe, i do tego zachowuje swoją świeżość jedynie na kilka miesięcy, a jego półwytrawni lub półsłodcy reprezentanci wciskali się na każdą imprezę “po taniości”. A przecież dobre i wcale nie drogie wino różowe może być znakomitym wyborem jako towarzysz lekkich potraw letnich – sałatek, ryb, warzyw, lekkich mięs i dipów – gdzie czerwone wino okazuje się zbyt ciężkie. No i zawsze można je serwować jako aperitif, bo dzięki umiejętnej kombinacji nut zapachowych i smakowych w tym winie – owocowości, kwasowości i lekkiej pieprzności na finiszu, staje się w piciu wręcz przyjacielskie.
Vignerons Ardéchois Les Terrasses d’Ardeche Rosé Grenache – Merlot 2016 to nie tylko wino o nieco przydługiej nazwie, ale również dość nietypowa kombinacja szczepów grenache i merlot. W trakcie zorganizowanej w winnice.eu degustacji Sandrine Delgado, – Export Manager producenta wina – tłumaczyła, że to wino to próba połączenia owocowości win ze szczepu grenache z krzepą i pełnym ciałem merlot. Wbrew obawom wyszło wino ciekawe, które znajduje gdzieś środek między winami orzeźwiającymi na aperitif, a winami do towarzyszenia potrawom.
Wino w kolorze dość ciemne, jak na wino różowe – żadne tam łososiowe nuty. I to mimo, jak Sandrine zapewniała, bardzo krótkiego kontaktu tłoczonego soku ze skórkami owoców. W zapachu wino zdecydowanie owocowe, z nutami w kierunku czerwonych owoców i malin. W smaku ponownie owoc, średnia kwasowości, średnio długi smak z przyjemnie zaznaczonym finiszem. Nie, nie jest to pieprzny finisz syrah – raczej nuty przedłużające smak wina, ale i tak bardzo przyjemny.
Nazwa Les Terrasses d’Ardeche to wskazanie, że winogrona były uprawiane na zboczach gór Masywu Centralnego, który zajmuje północną część regionu będą mekką dla turystów głównie kajakarzy. Ale położone do 400 m npm. uprawy dają bardzo ciekawe owoce, a w efekcie wina. Tak, Vignerons Ardéchois Les Terrasses d’Ardeche Rosé Grenache – Merlot 2016 to oprócz klasycznego orzeźwienia w gorące letnie dni, to również znakomity towarzysz sałatek.
Wino dostępne w Składzie Wina Fort Okęcie/winnice.eu. I koniecznie trzeba serwować schłodzone, nawet do 8 stopni Celsjusza.
W zasadzie najlepszą oceną tego wina może być fakt, że jest to ulubione wino mojej żony. Niestety, ostatnia butelka z rocznika 2012 opuściła piwniczkę i została spożyta przy wielkanocnym stole. Obok polskich win wina z Węgier to jeden z lepszych wyborów do potraw świątecznych, a spośród win Egri Bikavér wina od Tibora Gala są jednym z lepszych. I co ważne za całkiem rozsądną cenę.
W roczniku 2012 TiTi to był kupaż szczepów kékfrankos, kadarka, cabernet franc, syrah i portugieser. Wino dojrzewało 18 miesięcy w dębowych beczkach, zaś resztę czasu w butelkach. Sześć lat to sporo – wino okazało się całkiem dojrzałe.
Wino w kolorze ciemnej cegły, dość gęste, jak na wino egerskie. W nosie silne aromaty wiśni, acz już mocno dojrzałej i lekko korzennej. Poza tym nuty ziołowe i trochę ściółki leśnej. W smaku znakomicie zbalansowane, owocowe, choć owoc dojrzały, średnio kwasowe z długim finiszem tanicznym. Taniny są już wkomponowane w wino – znak, ze najwyższy czas na spożycie. Wino przez to bardzo smaczne, zdecydowanie dojrzałe.
Winu towarzyszyła klasyczna pieczona kaczka z jabłkami. Zdecydowanie wino pasowało do potrawy, choć pewnie i gąska byłaby tu niezłym towarzyszem.
Wino bardzo dobre. Zakup własny w winnice.eu, choć według mojej wiedzy rocznik ten nie jest już tam dostępny.
Pogoda w drugiej połowie maja zdecydowanie rozpieszcza klimatami letnimi. Szybkie przejście od zimnych dni i przymrozków nocnych to nie tylko wyzwanie dla synoptyków, rolników, kreatorów mody i telewizji śniadaniowych, ale przede wszystkim wyzwanie dla entuzjastów wina. I jak młode dziewczęta zrzucają z siebie swetry i grube płaszcze na rzecz krótkich spódniczek i topów bez ramiączek, tak wino-lubnicy porzucają ciężkie prymitivo i beczkowane merloty na rzecz win lekkich i radosnych. Letnich.
Już wcześniej w moich opisach pojawiały się wina różowe – a to z Prowansji, a to z innych regionów Francji. Francuski róż znakomicie sprawdza się na pierwsze dni lata (wiosna jakoś nam umknęła w szybkim “pomiędzy”), a dziś kolejna propozycja wina różowego na aperitif lub do sałatek.
Les Terrasess IGP Ardèche Rosè rocznik 2016 to wino z mało znanego regionu Ardèche leżącego na zachód od Côtes du Rhône. Wina znacznie tańsze niż z sąsiedniej apelacji, choć jako wina podstawowe całkiem zacne. To różowe wyprodukowane zostało z winogron szczepów grenache oraz merlot i charakteryzuje się dojrzałym różowym kolorem, mocnym, owocowym zapachem z nutami kwiatowymi, świeże i orzeźwiające. W smaku ta owocowość dalej trwa w nutach czereśni i malin oraz z lekka pojawiających się poziomek. Na finiszu lekka pieprzność, choć nie tak wyrazista jak w winach różowych z udziałem gron ze szczepu syrah.
Wino zdecydowanie jako aperitif lub do lekkich, wiosennych lub letnich sałatek z serkiem lub rybami. Świetne na gorące dni, jako orzeźwienie, choć sugerowałbym podawanie dość schłodzone ok. 10-11 stopni.
Wino polecane. Otrzymane od dystrybutora Skład Win Fort Okęcie/winnice.eu.
Burgundy to wina posiadające światową markę. Obok win z Bordeaux stanowią często niedościgły wzór dla winiarzy z innych regionów Starego i Nowego Świata. Pinot Noir daje w Burgundii wina charakterystyczne, o wyrazistym i złożonym smaku, najczęściej znakomite. Stąd picie burgundów jest dla winnych entuzjastów marzeniem, często trudnym do spełnienia ze względu na bariery finansowe. Choć i w Burgundii można znaleźć wina na nieco mniej zasobną kieszeń, a wskazujące na możliwości jakościowe win tam produkowanych.
Jean Loron Bourgnone 2014 to kolejny produkt firmy oferującej wina głównie z regionów Beaujolais Burgundii. W 100% wytworzony ze szczepu Pinot Noir wino uwodzi znakomitym zapachem truskawek, poziomek, czarnej porzeczki i nut leśnych. Bukiet jest tak imponujący, że wino można śmiało wąchać i wąchać. Suknia typowa dla Pinot Noir – jasnoczerwona z butami rubinowymi. W ustach wino daje paletę smaków owocowych, stosunkowo niedużą jak na burgundy kwasowość i długi, taniczny finał. Choć taniny nie są w tym winie przesadzone.
Wino zdecydowanie pasuje do wołowiny, głównie słynnego boeuf bourguignon, ale też do jagnięciny, kaczki, czy wreszcie do serów. Można rozważyć też konsumpcję wina solo, ze względu na znakomitą pijalność tego wina, ale jego taniczność i tak skłoni nas prędzej czy później do sięgnięcia po deskę serów.
Wino bardzo polecane. Wino dostępne w Składzie Wina Fort Okęcie – winnice.eu.
Gamay, a właściwie Gamay Noir, to szczep często niedoceniany i uważany za pośledniejszy. Wiąże się to nie tylko z historią, kiedy to w XIV wieku, Filip II Śmiały, zdecydowany zwolennik Pinot Noir, nakazał wycięcie wszystkich krzewów Gamay, ale również z czasami współczesnymi, gdy XIX i XX wieczna masowa produkcja win z regionu Beaujolais na potrzeby rosnącej klasy robotniczej Lyonu, a następnie marketingowa koncepcja Beaujolais Nouveau przesądziła może o finansowym sukcesie, ale jednocześnie zakwalifikowaniu win z tego szczepu do klasy tych pośledniejszych. A region Beaujolais ze swymi winami ze szczepu Gamay ma do zaoferowania znacznie więcej niż proste i popularne wina o niskiej taniczności.
Maison Jean Loron Fleurie 2015 to wino z apelacji Fleurie, z winogron z winnic otaczających zamek Château de Florie. Rocznik 2015 był niezwykle udany dla Gamay ze względu na długie lato i ciepłą pogodę – znawcy twierdzą, że rocznik jest udany jak nigdy dotąd. Suknia charakterystyczna dla tego szczepu posiada mocny, rubinowy kolor. W nosie silne nuty owoców leśnych – jeżyna i czarna porzeczka – oraz gorzkiej czekolady. W ustach mocny owoc, wino złożone o przyjemnej kwasowości i długim finiszu delikatnych i miękkich tanin. Wino bardzo pijalne i bardzo smaczne, nawet dla niewprawnych konsumentów.
Szczerze mnie to wino zaskoczyło, gdyż wina ze szczepu Gamay znałem z nie najlepszej strony. Wydaje się znakomite do serów lub do picia solo.
Wina polecane. Wino dostępne w Skład Wina Fort Okęcie – winnice.eu.
Winne okolice 