wspieramwinazportugalii – Winne okolice

Mont´Alegreto projekt związany z dwoma nazwiskami: Francisco Gonçalves oraz Paulo Gonçalves. Pierwszy z nich to enolog i winemaker, drugi to manager, który mimo relatywnie młodego wieku zdobył doświadczenie kierując firmami poza regionem. Obaj zobaczyli szansę w winach z Trás-os-Montes, a ich produkty pokazują z jednej strony tradycję lokalnych win, z drugiej nowoczesność.

Tinta Amarela to odmiana znana również jako trincadeira. Wykorzystywana jest do produkcji porto, ale pojawia się również w winach niewzmacnianych, najczęściej w kupażach. Co ciekawe w okolicach Lizbony, Tinta Amarela znana jest jako espadeiro, która to nazwa w regionie Minho i leżącej po drugiej stronie granicy Galicji oznacza jeszcze inną odmianę. No cóż – portugalski świat odmian jest nieco złożony.

Tinta Amarela to winogrono o fioletowej skórce, dość trudna w uprawie, z tendencją do chorowania i krótkim “oknem czasowym” na zbiór. Ale trafione w punkt potrafi się wspaniale odwzajemnić. Uprawia się ją głównie w regionach winiarskich Douro, Dão oraz Alentejo. No i jak widać również w Trás-os-Montes.

Mont´Alegre Tinta Amarela Trás-os-Montes 2017 to wino wytworzone z gron zebranych z działek ulokowanych ok. 700 m. n.p.m. Parcele mają charakterystyczne dla regionu podłoże granitowe, co daje nuty mineralne odczuwalne również w smaku. Zbiór rzecz jasna ręczny. Wino w kolorze ciemnego amarantu, nieco lśni i błyszczy w świetle, co daje bardzo ciekawe efekty w kieliszku. W zapachu mocne aromaty dojrzałych owoców, dominacją owoców ciemnych nad czerwonymi. Bardzo świeże te owoce mimo rocznika 2017. W smaku nadal dominuje owocowość, ale świetnie balansowana przez żywą jeszcze kwasowość oraz nuty mineralne. Długi i bardzo przyjemny finisz oparty o taniny z lekkim pieprznym posmakiem. Alkohol umiejętnie ukryty.

To wino niezwykle mi się spodobało żywiołową owocowością, choć można je już ocenić jako w pełni dojrzałe. Degustowane do pieczonej szynki sprawdziło się znakomicie, choć i zwolennicy dań wegetariańskich znajdą w nim szansę na udane połączenia z daniami z papryką, bakłażanem czy pomidorami.

Wino bardzo dobre. Zakup własny.

Jerzy Moskała

Adega Mãe to winiarnia zlokalizowana na północ od miejscowości Freiria, w regionie Lisboa, Portugalia. Areał nie jest specjalnie rozbudowany – to 30 ha upraw na na łagodnych wzgórzach o glebie gliniasto-wapiennej. Nasady to w 50% odmiany białe: sauvignon blanc, chardonnay, arinto, viosinho, viognier, riesling oraz albariño, zaś z odmian czerwonych: aragonez, caladoc (krzyżówka grenache i malbec stworzona przez Paula Truela w 1958 r, znana głównie z Langwedocji), Alicante Bouschet oraz syrah. Klimat w tym regionie kształtuje głównie Atlantyk.

Można stwierdzić, że winiarnia jak wiele innych w Portugalii, zaś warunki do upraw oraz same odmiany dość klasyczne. Nawet uwzględniając obecność odmian globalnych. Niemniej nawet w takiej lokalizacji możliwe jest wyprodukowanie naprawdę dobrych win przy rozsądnych kosztach.

Adega Mãe Dory Tinto Lisboa 2019 to wino w solidnej butelce i z całkiem ciekawą, wyróżniającą się etykietą. Obraz rybaka bądź wędkarza ze statkiem w tle mocno nawiązuje do pobliskiego oceanu, choć nie tylko. Poza tym wino prezentuje naprawdę piękny, rubinowy kolor i sporą koncentrację. W zapachu aromaty fiołka, jagód czarnej porzeczki i gdzieś w tle papryki. W smaku silny owoc przy całkiem niezłej kwasowości i sporej dawce miękkich, drobnych tanin. Finisz to głównie te taniny, które zostają na języku całkiem długo.

Wino wytworzone z odmian touriga nacional, aragonez, syrah i pinot noir przez winemakerów Anselmo Mendes oraz Diogo Lopes. Fermentacja odbywała się w stalowych tankach – część wina dojrzewała w używanych beczkach z dębu francuskiego. Zapewne dość krótko, gdyż nie ma w smakach i aromatach beczkowych odwołań. Choć klasycznym partnerem dla tego typu win jest pieczone mięso, ale producenci sugerują serwowanie do ryb, szczególnie w warzywach. Sprawdziłem to z potrawką z okonia nilowego z brokułami i mogę stwierdzić, że wyszło całkiem ciekawie. Głównym moim zastrzeżeniem do tego wina jest silny fiołkowy aromat, który na szczęście zmniejsza się po dekantacji.

Wino dobre. Zakup własny.

Jerzy Moskała